کد مطلب:329477 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170
شنیدن صدای سپاه دشمن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
حسین (ع ) در آن هنگام در پیش خیمه خود نشسته و تكیه به شمشیر داده و سر مبارك بر روی زانو قرار داده و به خواب رفته بود.
زینب (س ) كه صدای همهمه اسبان و لشكریان را شنید، نزدیك برادرش آمده و عرضه داشت : ای برادر! آیا صداهای مخالفان را نمی شنوی كه اینك به طرف خیام نزدیك می شوند.
حسین (ع ) سر برداشت ، فرمود: هم اكنون رسول خدا (ص ) را در خواب دیدم كه فرمود: حسین جان بدین زودی بر ما وارد خواهی شد.
زینب (س ) كه این سخن دلخراش را شنید، سیلی به صورت زد و اظهار دردمندی و بیچارگی نمود. حضرت او را دلداری داده و امر به آرامش فرمود.(78)
حسین (ع ) در آن هنگام در پیش خیمه خود نشسته و تكیه به شمشیر داده و سر مبارك بر روی زانو قرار داده و به خواب رفته بود.
زینب (س ) كه صدای همهمه اسبان و لشكریان را شنید، نزدیك برادرش آمده و عرضه داشت : ای برادر! آیا صداهای مخالفان را نمی شنوی كه اینك به طرف خیام نزدیك می شوند.
حسین (ع ) سر برداشت ، فرمود: هم اكنون رسول خدا (ص ) را در خواب دیدم كه فرمود: حسین جان بدین زودی بر ما وارد خواهی شد.
زینب (س ) كه این سخن دلخراش را شنید، سیلی به صورت زد و اظهار دردمندی و بیچارگی نمود. حضرت او را دلداری داده و امر به آرامش فرمود.(78)
78-كتاب الارشاد ص 440